گر  چه   مستيم و  خرابيم چو شب هاي دگر  *** ساقي مجلس باز كن   سر ميناي دگر

مسته مستم مشكن قدر خود اي پنجه ي غم ***من به ميخانه ام امشب تو برو جاي دگر

امشبي كه   در    آنيم   به   غنيمت   شمريم***  شايد اي جان نرسيديم   به فرداي دگر

    من عشق را در تو 

تو را در دل

دل را در موقع تپیدن 

خشكيده شده بود

گفتم درخت تو چرا خشكيده شده اي؟

گفت:بعد از آن روز كه تو رفتي 

يارت را با ديگري ديدم 

كه زير سايه ام مينشست و به تو مي خنديد.....

او ميدانست فاصله ها چه بر سر ما مي آورند

 روزگار بر خلاف آرزو هايمان گذشت

در خيال عشق تو عمرم به تباهي گذشت

نازنين دستم را بگير مگذار كه تنها شوم 

درد عشقم را ببين 

بگذار مهمانت شوم

 طناب را به گردنم انداختند و گفتند آخرين آرزويت؟

گفتم:ديدار يار

گفتند خسته است تا صبح طناب بافته است

 ذهنم پراست از تو وخالي از ديگران

             و 

اطرافم پر است از ديگران و خالي ازتو

چگونه بفرستم باورم 

را برايت تا 

باور كني از ياد بردنت كار من نيست

**رفتم كه نبيني پريشانيم را**

**غمناك ترين لحظه ويران شدنم را**

**در خويش فرو رفتم و در خويش شكستم** 

**تا نبيني غم تنها شدنم را**