.jpg)
آري..گاهي عاشق ميشويم و طوري عشق ميورزيم كه
گويا معشوق پاره اي از تنمان شده و هر لحظه او را به خود نزديك تر ميبينيم
بطوري كه همه ي آينده ي خود را در وجود او خلاصه كرده و گاهي اوقات زندگي بدون او را بدتر از جهنم ميبينيم
و گاهي اوقات دلمان انقدر برايش تنگ ميشود كه ميخواهيم او را از رويا هايمان بيرون كشيده
و در دنياي واقعي بغل كنيم و به اندازه تمام عمر گريه كنيم
|